“Москва ва Пекин Ғарб ёки AҚШ ҳақида гапирганда жуда ўхшаш фикрлар билдиришади. Бироқ, уларни қандай ҳаракатланаётганини диққатлик билан таҳлил қилиш лозим.
Масалан, иқтисодий жиҳатдан иккала мамлакат ҳам Ғарбдан мустақиллигини таъминламоқчи, аммо улар бир жамоада ўйнай олмайди ва бундай ўйинларда Хитойнинг устун келиши аниқ», – деди Европа Иттифоқининг ташқи сиёсати раҳбари Хосеп Боррел.
Унинг фикрига кўра, “Хитой-Россия яқинлашуви, авваламбор, демократик қадриятларни рад этиш ва бошқаларнинг ички сиёсий ишларига “аралашиш”га асосланган.”
«Хитойга нефт ва газ керак, мамлакат мазкур ресурсларни катта миқдорда Россиядан импорт қилади. Aйни пайтда, бизнинг энергетикага ўтишга ҳаракат қилаётганимиз ва олдимизда турган мажбуриятларимиз туфайли, Москва билан муносабатларимиздаги кескинлик ана ортиб бормоқда, шунинг учун Россия Европа Иттифоқидан ташқарида ўз экспортини диверсификация қилишга интилмоқда”, деб таъкидлади Боррелл.
Россия эса экспортини тез ва осонлик билан диверсификация қила олмайди, чунки бу “улкан сармояларни” талаб қилади.